Stephen Simmons is een graag geziene gast bij onze noorderburen, niet alleen is hij een van de weinige artiesten die in één seizoen zowel op Blue Highways als op Take Root stonden maar ook in de kloostergangen van Roepaen, Ottersum (Nl) zal de sympathieke singer - songwriter uit Woodbury, East Nashville meer dan waarschijnlijk niet verloren lopen. Afgelopen zondag was hij voor de vierde maal te gast in deze schitterende locatie en ditmaal mocht hij de spits afbijten van een reeks nieuwe Roepaen club concerten die er op zijn zachtst uitgedrukt veelbelovend uitzien.  Er worden  werkelijk kosten noch moeite gespaard om de crème de la crème van het huidige roots / alt. country / americana en blueswereldje naar de kapel / nightclub te halen met als absolute hoogtepunt ongetwijfeld het Roepaen festival op zondag 11 oktober '09.

Als hart onder de riem voor die fantastische inzet mocht een zichtbaar tevreden Chris Tangelder  terecht dan ook het bordje "Sold Out" aan de voormalige kloosterpoort hangen. Stephen Simmons heeft al jaren een patent op rudimentaire Americana songs die niet alleen de schoonheid en kracht van krassen op de ziel belichamen maar blijkbaar ditmaal ook op zijn stembanden. Misschien dat het weekje Nederland met vijf optredens op rij hun tol eisten, ik had immers de indruk dat ondanks Simmons schitterend gitaarspel, mondharmonica en de vlekkeloze, sublieme prestatie van pedal - steel player Alex Mc Collough songs als "Drink Ring Jesus", "County Lines", "Don't Mind Me", "Forgive Me Father", "Hadley's Bend" en "Shine" in het verleden beter en iets sfeervoller voor de dag kwamen.  Gelukkig kon het never recorded "Traveling Strange" mij dan wel uitermate bekoren en op de valreep verzoenen met Stephen Simmons optreden.

Tijd voor Eilen Jewell en haar JJJ's (meestergitarist Jerry Miller / vetkuif doghouse - bass slapper Johnny Sciasca  en drummer Jason Beek),  de alom geprezen zangeres van de country - nostalgia, is met de albums "Boundary County" ('06), "Letters From Sinners and Strangers" ('07), " Sea Of Tears" ('08), de sublieme bijdrage aan het self - titled album "The Sacred Shakers" ('08) en haar niet onopgemerkt optreden op Blue Highways (zie previous concert reviews April '08) immers uitgegroeid tot one of the rising stars of a new generation of roots musicians. Het 'lichtgewicht' uit Boston sukkelde aanvankelijk ook met wat stemprobleempjes maar enkele scheutjes whiskey en een vakkundige ingreep van de man achter de knopjes brachten duidelijk beterschap. Het resulteerde in een eerste prima, weliswaar kortstondige set waarbij ondermeer "Rain Roll In", de Rootsville request "Fading Memory", "Sea Of Tears", "Heartache Boulevard" en "Mess Around"  op meer dan maar gewoon wat (h)erkenningsapplaus konden rekenen.

Het talrijke publiek genoot met volle teugen, Chris Tangelder straalde als nooit voorheen, Bert Pijpers, big boss of Continental Record Services, zag dat het goed was en onze eigenste Inneke 23 was de hemel en ondergetekende dankbaar dat zij in deze whiskey - soaked dance hall, waar zij en haar Lipstick Painters eigenlijk ook wel eens op het podium mogen staan, getuige mocht zijn van Eilen's staaltje vakmanschap is meesterschap.  

Set twee  leidde ons via  "Rich Man's World" , "High Self Booze", de jazzy uitstapjes  "Too Hot To Sleep " en Billie Holidays' "Fine & Mellow" naar een heerlijk uurtje 'u vraagt wij spelen'.  "One Of Those Days" zal "Sweet Rose" Eilen ons ter gelegenheid van de song "Under The Flood" in vlekkeloos Nederlands uitleggen waarom zij terecht zoveel waardering heeft voor het Nederlands dijkbeleid, steekt zij haar bewondering voor Van Morrison ( "I'm Gonna Dress In Black" ), Charlie Rich ("Thanks a Lot"), Loretta Lynn " The Darkest Day", the Yardbirds / Shirelles ("Putty in Your Hands") " en de traditional "If you Catch Me Stealing" niet onder stoelen of banken en plaatst zij good old Jerry Miller met de klassieker " Quivers Down the back bone ....Shakin' All Over" ( Johnny Kidd & the Pirates) oververdiend in de schijnwerpers. 

Eilen Jewell & band hielden het slechts bij één bisje om het eerste hoogtepunt van de op til staande  Roepaen Podium concerten af te sluiten maar dat belette ons niet om met een uiterst tevreden roots / country hart en een heerlijk september zonnetje op de snoet de terugtocht aan te vangen.  

AANDACHT :